Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

(nie naraz)

См. также в других словарях:

  • naraz — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nagle, niespodziewanie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Naraz rozległ się krzyk. Naraz przypomniał sobie o umówionym spotkaniu. Naraz spostrzegła się, że ją… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • naraz — 1. «nagle, nieoczekiwanie» Naraz otworzyły się drzwi. Naraz poczuł zmęczenie. Było już późno, gdy naraz ktoś zadzwonił. 2. «jednocześnie, wspólnie, razem» Przeskakiwać po dwa stopnie naraz. Mieć wiele zmartwień naraz. Nie poznasz wszystkiego… …   Słownik języka polskiego

  • jeden — + jedna, jedno jedni, odm. jak przym. 1. «liczebnik główny oznaczający liczbę 1» Jeden kandydat. Jeden grosz. Jedna sztuka. Rękawiczki z jednym palcem. ∆ Jedna druga, jedna trzecia, jedna dziesiąta «połowa, trzecia, dziesiąta część czegoś» ◊… …   Słownik języka polskiego

  • wejść — 1. Coś komuś weszło w krew, w nawyk, w nałóg «coś stało się czyimś przyzwyczajeniem, czyjąś naturą»: (...) w nawyk weszła im poobiednia drzemka. Roz bezp 1998. Był przekonany, że w pośpiechu, z jakim zmierzał w kierunku wczorajszej zabawnej… …   Słownik frazeologiczny

  • wchodzić — 1. Coś komuś weszło w krew, w nawyk, w nałóg «coś stało się czyimś przyzwyczajeniem, czyjąś naturą»: (...) w nawyk weszła im poobiednia drzemka. Roz bezp 1998. Był przekonany, że w pośpiechu, z jakim zmierzał w kierunku wczorajszej zabawnej… …   Słownik frazeologiczny

  • mówić — ndk VIa, mówićwię, mówićwisz, mów, mówićwił, mówićwiony 1. «posługiwać się słowami dla komunikowania myśli i przeżyć; mieć zdolność mowy» Dziecko zaczyna mówić. Mówić komuś prawdę, brednie, bajki. Mówić wiersz. Mówić z kimś, komuś o ostatnich… …   Słownik języka polskiego

  • dzień — 1. Ciche dni «dni, podczas których skłóceni małżonkowie nie odzywają się do siebie»: Czasami sam zaczynałem dostrzegać, że coś jest ze mną nie tak: kolejna zmiana zakładu pracy, bo z poprzedniego zwolniono mnie dyscyplinarnie; w rodzinie coraz… …   Słownik frazeologiczny

  • rozerwać się — pot. Ktoś się nie rozerwie, nie może się rozerwać «ktoś nie może być w kilku miejscach naraz, nie jest w stanie robić kilku rzeczy równocześnie»: Nie mam czasu, kochana pani. Człowiek jest jeden i rozerwać się nie może, a tu wszędzie czekają,… …   Słownik frazeologiczny

  • sroka — 1. Chwytać, łapać, trzymać itp. dwie sroki (kilka srok) za ogon «zajmować się naraz kilkoma rzeczami, chcieć załatwić jednocześnie kilka spraw»: Jak pan zamierza godzić prowadzenie tak wielkiej firmy z prezesowaniem izbie gospodarczej? Trudno też …   Słownik frazeologiczny

  • rozdwoić się — pot. Ktoś się nie rozdwoi «ktoś nie może być w kilku miejscach naraz, nie jest w stanie robić kilku rzeczy równocześnie»: – Długo ci z tym zejdzie? – Nie wiem; do Łomianek powinienem się wyrobić. Ten producent miał warsztat w Łomiankach. –… …   Słownik frazeologiczny

  • wszystek — + wszystka, wszystko wszystekscy, wszystekstkie, odm. jak przym. «zaimek nieokreślony, który w połączeniu z rzeczownikiem tworzy wyrażenie oznaczające całość zbioru, zespołu, zakres czegoś; cały, całkowity» Wszystek owies zwieziono z pól.… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»